Çocukken gökkuşağına sevdalıydım...

Bütün güzellikleri onda görürdüm..

Onda sevgilerin,

Onda sevdaların,

Onda aşkların,

Renklerini güzelliklerini görürdüm...

Uzansam tutacak kadar yakın...

Erişilmez kadarsa uzaktı benden...

Koşardım peşinden...

Yetişemezdim bir türlü...

Birde bakmışın...

Ya yağmur dinmiş...

Yada güneş saklanmış dağların arkasına...

Kaybolurdu gökkuşağı...

Umutlarımıda alarak...

Sende bir gökkuşağı gibisin...

Telefonun öbür ucu kadar yakın...

Erişilmez kadarsa uzaksın benden...

Yağmur bulutunun güneşe sevdalanıp...

Güneşin renklerini türlü türlü yansıttığı gibi...

Sende gönül gönül sevda...

Yığın yığın sevgi yansıtıyorsun gözlerinden...

Ama sende hem yakın,

Hemde uzaksın benden...

Tıpkı gökkuşağı gibi...

Ve...

Sende bir gökkuşağı gibisin...